عامل سود در تجارت

از دیدگاه فورد، تعرفه‌های فلزات حدود ۱ میلیارد دلار از سود ما را کاهش داده است. چیزی که ما اغلب به طنز و تمسخر می‌گیریم، شرایطی است که واقعا در کشور وجود دارد. اگر این شرایط مدت زمان بیش‌تری طول بکشد، آسیب‌ها و عواقب بیش‌تری به دنبال خواهد داشت.

عامل سود در تجارت

شرکت با مسئولیت محدود یکی از پر ثبت‌ترین نوع شرکت در اداره ثبت شرکت‌ها است؛ به همین علت مسایل مربوط به این نوع شرکت نیز از اهمیت بالایی برخوردار عامل سود در تجارت است.

یکی از مسایل مهم مربوط به شرکت با مسئولیت محدود، مالیات است.

ما در این مقاله قصد داریم به بررسی وضعیت مالیات در شرکت با مسئولیت محدود بپردازیم و موارد مربوط به معافیت آن را نیز شرح دهیم.

قبل از هرچیزی بهتر است یک تعریف درست از اینکه شرکت با مسئولیت محدود چیست ارایه دهیم.

شرکت با مسئولیت محدود به چه شرکتی می‌گویند؟

شرکت با مسئولیت محدود یا LLC ( Limited liability company ‎ ) در واقع یک شرکت خصوصی محدود است که طبق قوانین ایران باید حداقل از دو نفر تشکیل شود.

شرکت با مسئولیت محدود بین دو یا چند نفر در جهت پیشبرد اهداف تجاری تشکیل می‌شود و هر کدام از شرکا تنها به میزان سرمایه‌ای که در شرکت دارند مسئول تعهدات شرکت هستند.

به بیان دقیق‌تر، تعریف شرکت با مسئولیت محدود طبق ماده 94 قانون تجارت به این صورت است: « شركت با مسئوليت محدود شركتی است كه بين دو يا چند نفر برای امور تجارتی تشكيل شده و هر يک از شركا بدون اينكه سرمايه به سهام و قطعات سهام تقسيم شده باشد فقط تا ميزان سرمايه‌ی خود در شركت مسئول قروض و تعهدات شركت است ».

بنابراین اگر شرکت در یک دوره زمانی ورشکست شود، هر کدام از شرکا تنها به میزان سرمایه خود مسئول بدهی و قروض شرکت هستند و طلبکاران شرکت نمی‌توانند اموال شخصی شرکا را مصادره کنند.

شرکت با مسئولیت محدود یکی از هفت نوع شرکت تجاری و دارای شخصیت حقوقی است که حتما باید برای شروع فعالیت در مرجع ثبت شرکت‌ها به ثبت برسد.

مالیات شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود نیز همانند دیگر شرکت‌ها بر اساس قانون تجارت، مکلف به پرداخت مالیات هستند؛ بنابراین آگاهی از قوانین و مقررات امور مالیاتی در شرکت با مسئولیت محدود از اهمیت بالایی برخوردار عامل سود در تجارت است.

همانطور که می‌دانید اگر یک شرکت در طول سال مالی خود سود کند باید مالیات بپردازد.

مالیاتی که از شرکت‌ها گرفته می‌شود به دو دسته تقسیم می‌شود:

مالیات بر عملکرد شرکت

این نوع مالیات به این صورت است که به هزینه‌های که شرکت انجام می‌دهد از جمله حقوق کارمندان، پرداخت قبوض، اجاره محل فعالیت و دیگر هزینه‌های مستقیم و غیر مستقیم و به سودی که شرکت از محل فروش یا ارایه خدماتش به دست می‌آورد مالیات گرفته می‌شود.

توجه داشته باشید که مالیات بر سود گرفته می‌شود نه درآمد.

اگر شرکتی به ثبت رسیده باشد اما هیچ فعالیت و درآمدی نداشته باشد، مشمول مالیات نمی‌شود.

مالیات بر ارزش افزوده

این نوع مالیات به این صورت است که به میزان فروش و درآمد شرکت مالیات تعلق می‌گیرد.

زمانی که یک شرکت بر روی کالا یا خدمات خود ارزش یا قیمت تعیین می‌کند یک درصدی را نیز به عنوان مالیات بر آن اضافه می‌کند که از خریدار گرفته شود و مستقیم به حساب اداره مالیات پرداخت می‌شود.

این میزان درصد اضافه شده حدود 9 درصد است.

آن بخش از درآمد شرکت که مشمول مالیات می‌شود طبق قوانین زیر است:

• مالیات سالانه با نرخ 15 درصد برای درآمد شرکت تا میزان 3 میلیون تومان
• مالیات سالانه با نرخ 20 درصد برای درآمد شرکت تا میزان 10 میلیون تومان مازاد بر 3 میلیون تومان
• مالیات سالانه با نرخ 25 درصد برای درآمد شرکت تا میزان 25 میلیون تومان مازاد بر 10 میلیون تومان
• مالیات سالانه با نرخ 30 درصد برای درآمد شرکت تا میزان 100 میلیون تومان مازاد بر 25 میلیون تومان
• و در نهایت مالیات سالانه با نرخ 35 درصد برای درآمد شرکت تا نسبت مازاد بر 100 میلیون تومان

بنابراین مالیات شرکت با مسئولیت محدود به دو صورت که توضیح داده شد است.

مالیات شرکت با مسئولیت محدود به عهده کیست؟

پرداخت مالیات در حوزه مسایل مالی شرکت قرار دارد و به همین علت همانند دیگر موارد از جمله درآمد و هزینه و بدهی‌ها، این مدیران اصلی شرکت هستند که در برابر آن مسئول هستند.

مدیران اصلی شرکت اولین کسانی هستند که مورد خطاب اداره مالیات برای پرداخت قرار می‌گیرند.

همانطور که قبلا توضیح دادیم، در شرکت با مسئولیت محدود بیش از یک نفر سهامدار بوده و شریک وجود دارد و مسئولیت‌ها نیز بین آنها تقسیم می‌شود.

بنابراین واضح است که مسئولیت اصلی پرداخت مالیات نیز در شرکت با مسئولیت محدود همانند دیگر مسئولیت‌ها بین آنها تقسیم می‌شود و هرکدام به میزان سرمایه‌ای که در شرکت دارند متعهد به پرداخت مالیات هستند.

بنابراین اگر فردی به نسبت سرمایه‌ای که آورده بیشترین سهم را داشته باشد، سهم مالیاتی او نیز بیشتر خواهد بود و مسئولیت اصلی پرداخت مالیات متوجه او است.

مالیات شرکت با مسئولیت محدود بدون فعالیت

شرکت‌های بدون فعالیت در واقع به این معنا است که به هر دلیلی از انجام فعالیت خودداری کرده‌اند و هیچ گردش پولی در حساب شرکت رخ نداده است.

شرکت‌ها برای انجام فعالیت باید در اداره ثبت شرکت‌ها به ثبت برسند و پس از آن نیز باید به اداره مالیاتی مراجعه کنند تا حوزه مالیاتی آنها مشخص شود.

همه شرکت‌ها از جمله شرک با مسئولیت محدود باید در چهار ماهه نخست سال اقدام به اظهارنامه مالیاتی خود کنند.

حتی اگر شرکتی بدون فعالیت باشد نیز ملزم است که اظهارنامه مالیاتی خود را تسلیم اداره امور دارایی کند.

بنابراین شرکت با مسئولیت محدود بدون فعالیت، از آنجایی که هیچ فعالیتی در شرکت صورت نگرفته و هیچ قرارداد خرید یا فروشی منعقد نکرده است، اظهارنامه مالیاتی را به صورت سفید و بدون درج اطلاعات ارسال باید ارسال کند.

بدهی مالیاتی شرکت با مسئولیت محدود به عهده کیست؟

مساله مالیات و به ویژه بدهی مالیاتی یکی از پرچالش‌ترین مسایل برای مدیران شرکت‌ها بوده که می‌تواند کسب و کار آنها را تحت تاثیر قرار دهد.

عدم پرداخت به موقع مالیات موجب ایجاد بدهی مالیاتی به علاوه جریمه مربوط به آن می‌شود.

بدهی مالیاتی نیز یک نوع از بدهی‌های شرکت است و تنها مسئول پرداخت بدهی شرکت نیز خود شرکت است.

به این معنا که در صورتی که شرکت بدهکار شود باید سرمایه شرکت و اموالی که در اختیار دارد برای پرداخت بدهی مورد استفاده قرار بگیرند.

در شرکت با مسئولیت محدود نیز همانند دیگر شرکت‌ها مسئول بدهی مالیاتی بر عهده خود شرکت است، اما به چه صورت است؟

همانطور که گفتیم در شرکت با مسئولیت محدود، شرکا به اندازه میزان سرمایه‌ای که به شرکت آورده‌اند در مقابل امور شرکت مسئول و متعهد هستند، در بدهی مالیاتی نیز همین موضوع صدق می‌کند.

بنابراین در شرکت با مسئولیت محدود، شرکا تا سقف میزان سرمایه‌شان مسئول پرداخت بدهی مالیاتی شرکت هستند.

به طور مثال اگر فردی در یک شرکت با مسئولیت محدود، سهم 30 درصدی از سرمایه شرکت داشته باشد، در مقابل بدهی مالیاتی نیز تا سقف30 درصد سرمایه شرکت مسئول است؛ اگر سرمایه شرکت 100 میلیون تومان باشد، این فرد تا سقف 30 میلیون تومان در مقابل بدهی مالیاتی مسئول است.

سخن پایانی

در این مقاله به بررسی موضوعات مالیاتی در شرکت‌ با مسئولیت محدود پرداختیم.

در ابتدا توضیح دادیم که اساسا به چه شرکت‌هایی شرکت با مسئولیت محدود می‌گویند و چه ویژگی‌هایی دارد.

سپس در ادامه به بررسی وضعیت پرداخت مالیات در شرکت با مسئولیت محدود پرداخیتم و دو نوع مالیات آن را شرح دادیم.

در بخش بعدی به اینکه مسئول پرداخت مالیات چه کسی است پرداخیتم.

در انتها نیز به این موضوع پرداختیم که اگر در یک شرکت با مسئولیت محدود فعالیتی انجام نشود تکلیف مالیات آن چه می‌شود.

۳ روش که تریدر‌ها از معاملات فیوچرز سود کسب می‌کنند

حتما در گذشته نام معاملات فیوچرز را شنیده‌اید و با آن آشنایی نسبی دارید، فیوچرز را می‌توان به نوعی قمار در بازار ارزهای دیجیتال دانست، در این نوع معاملات، قراردادی بین دو نفر در زمان حال یا گذشته انجام می‌شود و زمان سر رسید آن در آینده است. این معاملات در لوریج یا همان اهرم‌های بالا بسیار می‌تواند خطرناک باشد، اما برخی صرافی‌ها برای جذب تریدرها اجازه استفاده از لوریج‌های بسیار بالا را می‌دهند، اما لازم به ذکر است که این شامل تمام بازار نمی‌شود.

اخیراً، سرمایه گذاران نگران مانند نیتین کامات (Nithin Kamath)، موسس و مدیر عامل شرکت Zerodha، این سوال را مطرح کردند که چگونه صرافی‌هایی که معاملات فیوچرز ارائه می‌دهند می‌توانند با وجود نوسانات شدید بازار لوریج ۱۰۰ برابر ارائه دهند.

در ۱۶ ژوئن، روزنامه نگار کالین وو (Colin Wu) توییت کرد که صرافی Huobi حداکثر لوریج معاملات فیوچرز را برای کاربران جدید به طور موقت به ۵ برابر کاهش داده است. در پایان ماه، این صرافی کاربران مستقر در چین را از معاملات فیوچرز در این پلتفرم منع کرده بود.

پس از برخی فشارهای نظارتی و شکایات احتمالی از سوی جامعه، معاملات فیوچرز صرافی بایننس (Binance) برای کاربران جدید در ۱۹ جولای ۲۰ برابر محدود‌ شد. یک هفته بعد، شرکت FTX این تصمیم بایننس را “تلاش برای تشویق معاملات مسئولانه” عنوان کرد.

معاملات فیوچرز اگر در لوریج‌های بالا انجام نشود، می‌تواند نوسان ۵ درصدی یک ارز را تا ۲۰ برابر بالا ببرد و سود خوبی به شما برساند. بنابراین، اکنون می‌خواهیم در این مقاله از وب سایت ارزجو، سه استراتژی مهم و کم رسیک که اغلب توسط تریدر‌های حرفه‌ای استفاده می شود را به شما نشان دهیم. همچنین لازم به ذکر است که در این مقاله از کلمات خاص و مورد استفاده در معاملات فیوچرز استفاده شده است و برای درک آنها باید مطالعه کافی و نسبی نسبت به این معاملات داشته باشید.

مارجین تریدرها اکثر دارایی‌های دیجیتال خود را روی کیف‌ پول‌های سخت افزاری نگهداری می‌کنند

اکثر سرمایه‌گذاران به نگهداری ارزهای خود در کیف پول‌های سخت افزاری تمایل دارند، زیرا عدم دسترسی توکن‌ها به اینترنت خطر هک شدن آنها را حد بسیار زیادی کاهش می‌دهد. البته نکته منفی این است که ممکن است معاملات به موقع به صرافی نرسد، به ویژه هنگامی که شبکه‌ها شلوغ هستند.

به همین دلیل، تریدرها برای کاهش موقعیت خود در بازارهای ناپایدار از معاملات فیوچرز استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، با سپرده گذاری ۵ درصد از دارایی‌های خود، یک تریدر می‌تواند آن را بر روی لوریج ۱۰ برابر تنظیم کند و موقعیت خود را در این بازار ناپایدار حفظ کند.

اجبار به جاری شدن نقدینگی

نهنگ‌ها می‌دانند که در طول بازارهای ناپایدار، نقدینگی تمایل به کاهش دارد. در نتیجه، برخی عمداً پوزیشن‌هایی با لوریج بالا باز می‌کنند و انتظار دارند به دلیل معاملات مارجین ناکافی آنها به اجبار فسخ شوند.

در حالی که آنها “ظاهرا” در این معامله ضرر می‌کنند، اما در واقع قصد داشتند نقدینگی‌های متوالی را مجبور کنند تا بازار را در جهت مورد نظر خود تحت فشار قرار دهند. البته، یک تریدر برای اجرای چنین چیزی به مقدار زیادی سرمایه و حساب‌های بالقوه متعدد نیاز دارد و باید گفت که این روش را هر کسی نمی‌تواند اجرا کند.

کسب سود تریدرهای فیوچرز از فاندینگ ریت

قراردادهای دائمی، که به عنوان معامله معکوس نیز شناخته می‌شوند، دارای نرخ تعبیه شده هستند که معمولاً هر هشت ساعت تغییر عامل سود در تجارت می‌کنند. فاندینگ ریت (Funding Rate) اطمینان می‌دهد که هیچ‌گونه عدم تعادلی در معاملات وجود نداشته باشد.

هنگامی که خریداران (طولانی مدت) درخواست لوریج بالاتر دارند، نرخ تامین مالی مثبت می شود. بنابراین، این خریداران هستند که کارمزد‌ها را پرداخت می‌کنند.

معاملات فیوچرز نیازمند دانش، تجربه و یک سرمایه بزرگ برای مقاومت در روزهای بی‌ثباتی است. با این حال، همانطور که گفته شد، اگر بی‌پروا وارد این بازار نشویم و از لوریج‌های بسیار بالا و خطرناک دوری نکنیم، می‌توانیم سود خوبی از این معاملات به دست بیاوریم.

کاهش یک میلیارد دلاری سود فورد به دلیل جنگ تجاری آمریکا و چین

جیمز هکت، مدیر عامل فورد پیش‌بینی کرد که تعرفه‌های اعمال شده توسط دونالد ترامپ، منجر به کاهش یک میلیارد دلاری سود فورد در سال‌های ۲۰۱۸ عامل سود در تجارت و ۲۰۱۹ شود.

تعرفه‌های اعمال شده توسط رئیس جمهور دونالد ترامپ، در حال حاضر فورد را مجبور به لغو برنامه‌های خود برای وارد کردن فورد فوکوس اکتیو (Focus Active) از خط تولید چین کرده است. اوایل سال جاری میلادی، فورد نیز تصمیم گرفت تا برخی مدل‌های مختلف خودرو را از ترکیب خط تولید خود خارج کند؛ در این راستا موستانگ به عنوان تنها مدلی که در کلاس شاسی‌بلند، کراس‌اور یا پیک‌آپ جای نداشت، در خط تولید فورد ایالات متحده باقی ماند. در حالی که بسیاری از علاقه‌مندان به فورد این استراتژی را قبول نمی‌کنند، به نظر می‌رسد که دلیل اصلی آن مربوط به سود خودروساز اصیل آمریکایی باشد.

تلاش‌های این شرکت برای بهینه‌سازی تولید خود در آمریکا، به طور مداوم با اعمال تعرفه‌های جدید نقش بر آب شد؛ یکی از موانع جدی پیش روی فورد برای بهینه‌سازی، کاهش یک میلیارد دلاری سود است. اوایل هفته جاری جیمز هکت، مدیر عامل شرکت خودروسازی فورد طی کنفرانس بلومبرگ در نیویورک به عواقب تعرفه‌های اعمال شده توسط دولت دونالد ترامپ پرداخت.

از دیدگاه فورد، تعرفه‌های فلزات حدود ۱ میلیارد دلار از سود ما را کاهش داده است. چیزی که ما اغلب به طنز و تمسخر می‌گیریم، شرایطی است که واقعا در کشور وجود دارد. اگر این شرایط مدت زمان بیش‌تری طول بکشد، آسیب‌ها و عواقب بیش‌تری به دنبال خواهد داشت.

البته هکت در طول سخنرانی خود مشخص نکرد که این کاهش سود شامل چه سال‌هایی می‌شود؛ اما سخنگوی فورد توضیح داد که پیش‌بینی جیمز هکت، سال‌های مالی ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ را پوشش می‌دهد.

دولت ترامپ، صنعت خودروسازی را با اعمال تعرفه‌های بیش‌تر تهدید می‌کند. طبق بند ۲۳۲ قانون توسعه تجارت ایالات متحده آمریکا، کاخ سفید تحت شرایط خاصی می‌تواند تعرفه‌ها را روی کالاهای وارداتی به ایالات متحده اعمال کند. یکی از مهم‌ترین شرایط برای اعمال تعرفه این است که کالای وارداتی به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی ایالات متحده طبقه‌بندی شود. به عبارت ساده‌تر، وسایل نقلیه و قطعات خودرو وارد شده از اتحادیه اروپا و دیگر شرکای تجاری ایالات متحده، می‌تواند تا ۲۵ درصد شامل تعرفه شود.

به گفته تحلیلگران بازار در موسسه IHS Markit، اجرای تعرفه‌های بند ۲۳۲ قانون توسعه تجارت آمریکا می‌تواند بین ۱۸۰۰ تا ۵۷۰۰ دلار به قیمت خودروهای جدید اضافه کند. در عرض چند سال، این موضوع منجر به حذف بیش از ۳۰۰،۰۰۰ شغل در صنعت خودرو و حتی کاهش رشد اقتصادی آمریکا خواهد شد.

وبسایت پدال مرجع اخبار روز دنیای خودرو، بررسی و مقالات آموزشی و مکانی برای تبادل نظر دوستداران خودرو است.

چه کسانی تاجر محسوب می شوند | تعریف حقوقی تاجر در قوانین تجارت ایران

امروزه با گسترش فعالیت های اقتصادی و بازرگانی که در اقسام مختلف کالا و خدمات بین افراد جامعه صورت می گیرد نیاز است که قانون گذار قواعد و مقرراتی را تعیین کرده تا از عامل سود در تجارت هرج و مرج و بی قانونی جلوگیری کند و انجام آن را برای فعالین حقیقی این عرصه آسان تر کند.

در بحث های تجارتی و معاملات تجارتی یکی ازموضوعاتی که از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است دانستن این نکته است که در ابتدا بدانیم تاجر به چه کسی اطلاق میگردد و کسبه ی جزء به چه افرادی گفته می شود و آیا می توان تمامی معاملات بین افراد را تجاری دانست؟ چرا که دانستن این موضوع کمک شایانی در قوانین مربوط به معاملات تجارتی برای ما خواهد داشت.

برای پاسخ به این پرسش ها باید به قانون تجارت مراجعه کنیم و ببنیم قانون تجارت در این باره چه توضیحی دارد . از این رو در این مقاله به بررسی اینکه تاجر کیست و تاجر چه شغلی دارد و انواع تاجر می پردازیم .

تعریف تاجر

تاجر در لغت به معنی بازرگان، سوداگر است.

به موجب ماده 1 قانون تجارت : تاجر کسی است که شغل معمولی خود را معاملات تجارتی قرار دهد.

به زبان ساده تر کسی عنوان تاجر پیدا می کند که اولاً، داد و ستد های تجارتی انجام دهد. ثانیاً داد وستدهای تجارتی، شغل عادی او باشد. علاوه بر آن لازم است که داد و ستد ها، به نام و به حساب خود وی انجام شود.

تاجر باید عمل تجاری را به نام و حساب خود انجام دهد. با این وصف، نماینده ها مانند قیم، وکیل، قائم مقام تجارتی، مدیران شرکت های تجاری حتی اگر موضوع شرکت الزاماٌ فعالیت تجاری باشد مانند شرکت تضامنی، تاجر محسوب نمی شوند و هم چنین فعالیت های مدیران شرکت ها به حساب شرکت انجام می شود.

با تصریح ماده 546 قانون مدنی : عامل یا مضارب در عقد مضاربه و برخی نماینده ها مانند دلال، عامل و حق العملکار تاجر محسوب می شوند.

اشخاص حقوقی که تاجر محسوب می شوند

ماده 538 قانون تجارت : تمامی شرکت های قانون تجارت شخصیت حقوقی دارند. موضوع فعالیت اشخاص حقوقی تاجر در برخی موارد باید تجاری باشد، مانند شرکت تضامنی و نسبی و در برخی موارد مانند شرکت سهامی، شرکت در هر صورت تجاری است حتی اگر موضوع فعالیت تجاری نباشد.

*تفاوت شرکت های تجاری و غیر تجاری کسب سود نمی باشد، بلکه موضوع فعالیت است.

معاملات تجارتی

ماده 2 قانون تجارت : معاملات تجارتی به عملیاتی گفته می شود که برای تجارتی تلقی شدن نیاز به تکرار ندارد یعنی تجارتی است حتی اگر یک بار انجام شود مانند صدور برات.اما فعالیت های تجارتی عملیاتی است که شرط حتمی وجود آن استمرار است مثل تصدی حمل و نقل، کارخانه، عملیات حراجی و تصدی به هر نوع تاسیساتی که برای انجام برخی امور ایجاد می شود.

بنابراین در مورد شغل تجارت اگراشخاص به طور اتفاقی مبادرت به عملیات تجاری نمایند نمی توان آنها را مشمول تعریف قانون تجارت نمود. لازمه شغل تجارت تکرار معاملات تجاری از طرف تاجر است. میزان تکرار معاملات تجاری به نحوی که مشمول تعریف حقوق تجارت گردد، بستگی به عرف و عادت محل دارد و نمی توان تعداد معینی برای آن قائل شد .

چه کسانی تاجر محسوب می شوند

دسته ای از عملیات تجارتی باید به وسیله موسسات انجام شوند

1-تصدی به حمل و نقل از راه خشکی یا آب و هوا

2-تصدی به هر نوع تاسیساتی که برای انجام بعضی امور ایجاد می شود

3-تأسیس و به کار انداختن کارخانه مشروط بر این که برای رفع حوائج شخصی نباشد

4-تصدی به عملیات حراجی

5-تصدی به هر قسم نمایشگاه عمومی

دیگر عملیات ماده 2 قانون تجارت اصولا تجاری هستند، یعنی نیازی نیست در قالب بنگاه یا موسسه باشند

اشخاصی که نمی توانند فعالیت تجاری انجام دهند

*طبق مواد 85 و 86 قانون امور حسبی، شخص صغیر ممیز و سفیه با اجازه ولی یا قیم می توانند فعالیت تجاری انجام دهند اما شخص صغیر غیر ممیز و مجنون نه شخصا و نه توسط ولی یا قیم خود نمی توانند معامله ای تجاری انجام دهند و تاجر شناخته شوند.

*کارمندان دولت از انجام فعالیت تجاری ممنوع نمی باشند اما حق العملکار کار گمرک نباید کارمند دولت باشد.

*به موجب بند 3 ماده 15 قانون دفاتر اسناد رسمی، سر دفتر و دفتریار از اشتغال به تجارت ممنوع می باشند.

*در رابطه با وکیل دادگستری، تصریح قانونی در خصوص ممنوعیت از اشتغال به تجارت وجود ندارد اما وکیل از اشتغال به اعمال منافی وکالت ممنوع می باشد.

انواع معاملات تجارتی

معاملات تجارتی را می توان به دو نوع تقسیم کرد :
ـ معاملات تجارتی اصلی
ـ و معاملات تجارتی تبعی‌
معاملات تجارتی اصلی معاملاتی هستند که در ماده ۲ قانون تجارت، به عنوان معاملات تجارتی ذکر شده اند و به لحاظ نوع و طبیعت خود، تجارتی محسوب می شوند.
معاملات تجارتی تبعی، معاملاتی هستند که نوع و طبیعت آنها مورد نظر نیست و به اعتبار تاجر بودن طرفین معامله یا یکی از آنها، تجارتی به شمار آمده اند.

ماده 3 قانون تجارت بیان می دارد معاملات ذيل به اعتبار تاجر عامل سود در تجارت بودن متعاملين يا يكي ازآنها تجارتي محسوب مي‌شود :
1- كليه معاملات بين تجار و كسبه و صرافان و بانكها.
2- كليه معاملاتي كه تاجر يا غيرتاجر براي حوائج تجارتي خود مي‌نمايد.
3-كليه معاملاتي كه اجزاء يا خدمه يا شاگرد تاجر براي امور تجارتي ارباب خود مي‌نمايد.
4-كليه معاملات شركتهاي تجارتي.

کسبه جزء

از لحاظ حقوق تجارت کسبه جزء تاجر به شمار می آیند. کسبه جزء اصطلاحی است که قانون تجارت در مورد کسانی که به کسب و کار و حرفه معین اشتغال عامل سود در تجارت داشته و در عرف تجارتی، تاجر نامیده نمی شوند، به کار برده شده است و آنها را از الزامات و تکالیفی که برای تاجر مقرر نموده، معاف کرده است.

طبق ماده 6 قانون تجارت هر تاجری به استثنای کسبه جزء مکلف است دفاتر ذیل یا دفاتر دیگری را که
وزارت عدلیه به موجب نظامنامه قائم‌مقام این دفاتر قرار‌می‌دهد داشته باشد :
1- دفتر روزنامه
2-دفتر کل
3- دفتر دارایی
4- دفتر کپیه

ماده 19 قانون تجارت تشخیص کسبه جزء را موکول به مقررات نظامنامه ای نموده است که وزارت عدلیه باید تهیه نماید.

شرایط اشخاص حقیقی که می توان آنها را کسبه جزء خواند به صورت زیر عنوان شده است :

– پیشه وران و کسبه و تولید کنندگانی که مبلغ فروش سالیانه آنها بیش از 100 میلیون ریال نباشد.

-افرادی که اقدام به ارائه خدمات در زمینه های مختلف می کنند، به صورتی که سالیانه بیش از 50 درصد میلیون ریال در قبال خدمات انجام داده دریافت نکنند.

در این صورت پیشه وران و کسبه جزء از تجار تمایز یافته و از تکالیفی نظیر ثبت دفاتر تجاری، ثبت روزنامه، ارائه صورت دارایی و … معاف هستند.

ثبت محل کسب برای کسبه جزء

کسبه های جزء معاف از تشکیل و تأسیس دفتر تجاری هستند. اما آنها می توانند موضوع فعالیت خود را در قالب یک قرارداد بین طرفین، به ثبت دفاتر اسناد رسمی کشور برسند. فعالیت های تجاری این کسبه از قوانین و مقررات نظام امور صنفی کشور، زیر مجموعه وزارت بازرگانی، تبعیت می کند.

در مقام جمع‌بندی باید گفت ملاک موضوعی بودن «تاجر» قاعده اولی است که فقط بر اشخاص حقیقی بار می‌شود، اما از آنجا که شخصیت حقوقی یک امر خلاف اصل است، برای تاجر بودن نیاز به یک استثنا نسبت به ملاک موضوعی دارد و آن معیار «شخصی بودن» است.

عامل در مسائل حقوقی چیست و تکالیف عامل طبق قانون

مع‌الوصف در سایر مواد قانون تجارت خصوصاً باب ششم و هفتم که مربوط به دلالى و حق‌العمل‌کارى است. حقوق و وظایف دلال و حق‌العمل‌کار کاملاً تعیین گردیده است اما در مورد عامل ماده یا موادى وجود ندارد و اسمى از عامل برده نشده است، و در بیشتر کتب حقوق تجارت هم راجع به عامل و جایگاه او و امورى که مى‌تواند انجام دهد به‌طور خلاصه به چند سطرى اکتفا گردیده است.

اما عامل یا عاملى در قانون مدنى در چند مورد مورد توجه قرار گرفته است و براى او شرایطى پیش‌بینى گردیده که چون قانون مدنى یکى از منابع معتبر و مهم قانون تجارت به‌ شمار مى‌رود لذا بهتر است به چند نمونه به‌شرح زیر اشاره داشته باشیم از جمله:

• استیفاء ماده ۳۳۶ و مواد بعدى
  ماده ۳۳۶ – هرگاه کسى برحسب امر دیگرى اقدام به عملى نماید که عرفاً براى آن عمل اجرتى بوده و یا آن شخص عادهً مهیاى آن عمل باشد، عامل مستحق اجرت عمل خود خواهد بود مگر اینکه معلوم شود که قصد تبرع داشته است.
• مزارعه ماده ۵۱۸ و مواد بعدى
• مساقات ماده ۵۴۳ و مواد بعدى
• مضاربه ماده ۵۴۶ و مواد بعدى
  ماده ۵۴۶ – قانون مدنى مضاربه عقدى است که به‌موجب آن احد متعاملین سرمایه مى‌دهد با قید اینکه طرف دیگر به آن تجارت کرده و در سود آن شریک باشند. صاحب سرمایه مالک و عامل مضارب نامیده مى‌شود.
• جعاله ماده ۵۶۱ و مواد بعدى که در عقود مزبور یک طرف عقد عامل نامیده مى‌شود و مى‌تواند امور مختلفى از قبیل تجارت با سرمایه غیر و زراعت در ملک دیگرى و آبیارى درختان میوه باغ دیگرى و یا اینکه کارى را به دستور شخصى انجام دهد. بنابراین، چنین نتیجه مى‌گیریم که عامل داراى دو مفهوم است.

1. مفهوم عام
   مفهوم عام آن انجام هر امرى به‌دستور دیگرى خواه مربوط به امور زراعى و باغدارى و پیدا نمودن مال یا شخصى که مفقود گردیده است و یا خرید و فروش عادى و معمولى (غیرتجارتی) با سرمایه غیر و یا توزیع قند و شکر و اشیاء کوپنى و امثال آنها مى‌باشد که از نمونه‌ها و مصادیق این قبیل عاملیت‌ها در زندگى عادى و معمولى مردم دیده مى‌شود و برابر عقود معینه و یا غیرمعینه محقق مى‌گردد که به آنها عامل در معناى عام گفته مى‌شود.
2. مفهوم خاص
   مفهوم خاص هرگاه عامل در امور تجارتى به‌دستور تاجر و یا شرکت‌هاى تجارتى امورى را انجام دهد، مانند ترخیص مال‌التجارۀ تاجر از گمرک یا بیمه نمودن مال‌التجاره به نمایندگى از طرف تاجر و یا شرکت تجارتی. و یا با سرمایه تاجرى اشیائى را خریدارى نماید و یا به فروش برساند و یا اینکه کالاى ترخیصى او را به رهن داده و براى تاجر براساس قبض انبار کالاى موجود در انبار وام بگیرد و یا کالاى موجود در انبار را برابر قبض انبار و قبل از ترخیص به‌ فروش برساند. به چنین اعمالى عاملیت در امور تجارتى مى‌گویند. بدیهى است حق‌الزحمه عامل در عملیات تجارتى براساس قرارداد عامل سود در تجارت منعقده باید به او پرداخت شود و عامل نیز ضوابط و مقررات و قرارداد و عرف تجارت را باید رعایت نماید.
   ولى در سایر امور مثل عقود مدنى مزارعه مساقات و غیره برابر قانون مدنى و عرف و قرارداد باید عمل کند.

تکالیف عامل

چون ماده ۲ قانون تجارت عاملى را از مشاغل تجارتى شناخته است اما دربارهٔ حقوق و وظایف و تکالیف او ساکت مى‌باشد با استفاده از موادى که راجع به حق‌العمل‌کار و دلال و قائم مقام تجارتى وجود دارد مى‌توان گفت: